Hiç Olmamış Aşka dair

Günlerden perşembe yada cumaydı hatırlayamıyorum benden gittiğin günü...Belki üç belki dörttü saatle yelkovanla akrebin buluşması , onuda bilemiyorum...
Mektubunu okuduğumda yüreğimde bir sızı hissettim , bu güne , geçmişe ve geleceğe dair.Gidiyordun benden , hemde sonsuza kadar kapanmıştı kapılar. Ya son söylediklerin yapacak bir şey yok ! Hiç olmamış bir aşk seni  bu kadar yıpratmamalı. Dakikalarca kulaklarımda yankılanan o kelimeler. Hiç olmamış bir aşk ! Gerçekten hiç olmamış mıydı bu aşk ? Madem hiç olmadı ne için savaşıyorduk günlerce. Niye göz yaşlarım yüreğime akıyor , serinleteceğine daha da yakıyordu.Ne için bir çıkar yol arıyorduk ,  bu çıkmaz sokakta...Madem hiç olmamış , madem bu aşk hiç yüreğini yakmamış neden geldin o zaman aylar sonra.Madem hiç olmamıştı neden gel dedin.Yüreğim kuş gibi çırpınıyordu , ne biliyorsa anlatmak bende seni aşkın için şunları yaptım demek istiyordu. Tabi bu aşkın hiç olmadığını  duyana dek. Şimdi kolaydır sana unutmak  , arkanı dönüp gitmek biliyorum.Ben nasılsa aylar öncede yaşadım şimdide yaşıyorum bu aşkı.Sen git ki yine benim aşkım bana kalsın.Sen hiç olmamış aşkınla kal ki benim aşkım daim olsun...
He unutmadan ; bu gün günlerden perşembe aba bırak cuma olsun...!