Benim Küçük Meleğim ...

Dün bir süredir yıkanmak için beni bekleyen oyuncak bebeğimi buldum. Bu bebek tam 28 yaşında  ve annemden bana kalan bir bebek . Adı  Ayşe...Ona küçüklüğümden beri gözüm gibi bakardım ama üzerinde de her şeyi denemişliğim var yani. Ojeler mi sürmedim , saçlarını mı yapmadım vs vs. Kısacası onunla büyüdüm ben . artık onunla oynayacak yaşı baya geçmiş olsamda oda eskimiş ve zamana yenilmiş olsada bir türlü atmaya kıyamadım.Bu gidişle de atmayacağım kızım olursa bir gün bende ona veririm diye planlıyordum ki dün berbat bir şey yaptım.Ayşe'mi annem makineye atma saçları keçe gibi olur demesine rağmen saçlarını kirli görünce makineye tıktım.Saçları keçe gibi olsa iyiydi durum şekil A'daki görüldüğü gibi çıktı karşıma... 

Ne yapacağımı şaşırdım . Gözlerimden dökülen yaşlara hakim olamadım. Salak ona da ağlanır mı ? diyeceksiniz ama nasıl ağlanmasın ki. O biricik bebeğimdi ya. Ben onunla büyümüştüm. Geldim ona sarılıp ağladım ben kaç kez , yalnız kaldığım da ona sarıldım , hatta ben ondan korktum bile :) niye diyeceksiniz ? Katil bebek Chucky'i izledikten sonra gözlerinin ona benzediğini fark ettim de.Her neyse konumuz bu değil baya üzüldüm yani .Sonuç olarak bir şeyler yapmaya ve bebeğimi geri döndürmeye karar verdim. Kararımdan da emindim ve oturdum bebeğimin kolunu , bacaklarını diktim , saçını taradım, makyajını yaptım ve şuan ki haline getirdim.Şekil B'deki gibi :)

Şimdi ise oda mutlu bende mutluyum bebeğimi küçük veletlerin elinden uzak tutarsam ve makineye tıkmassam bir ömür daha gidebileceği düşüncesindeyim. Sevgiler saygılar blogger dostlarım oyuncak bebeklerimizi sevelim sevmeyenleri uyaralım :) hahayt :)