uzun zaman sonra elime bir laptop geçirdim ve yine yazma kararı verdim . uzun zamandır yazmadığımın farkındayım . hayat trafiği , karmaşanın verdiği yoğunluk sebebiyle anca vakit bulabildim kendime. bir haftalık bir süreden sonra anneme geldim :) insana ana babasının evinin verdiği huzur hiç bir yerde yok . tabi bide bu evin verdiği hüzün hiç bir yerde yok . tüm yaşanmışlıklarını geride bırakıp gittiğin ev gün gelip her şeyi küçücük bir ayrıntısıyla sana hatırlatıyor . uzun zaman sonra annenin evinde aldığın bir duş , o banyonun duvarları , o odanın boşluğu her şey sana eskiyi anlatıyor. yakın süre sonra bu yaşadığım , tüm anılarımı biriktirdiğim , banyosunda , tuvaletinde , odalarının her köşesinde bir anımın olduğu ev yıkılacak . bu yüzden ki bu günkü duygusallığım her zamankinden daha yoğun ... bir süre sonra belki çocukluğumun , ergenliğimin , genç kızlığımın geçti yer yıkılacak ... yerine yepyeni bir yer gelecek ve ben o anılarımı bir daha asla canlandıramayacağım gözümde...
siz hiç suyun altındayken ağladınız mı ben ağladım ... sanki bu ev değil de anılarımdı vedalaştığım ... birinin ölümünü izlemek gibiydi bu ... evimin telefonundan saatlerce konuştuğum zamanlarım vardı benim ... bu evden gitmekle yarısını kaybetmiştim anılarımın ama şimdi hepsini almak istiyorlar benden ...işte şimdi kimsesiz evsiz kalacaktım ben . ne kadar eviniz barkınız başka kapınızda olsa o doğup büyüdüğünüz yer yok mu orası bambaşkadır...
ben doğduğumda yapılmıştı burası benimle yaşıt benim akranım benim kardeşim gibi ...
Her neyse fazla duygusallaşmaya gerek yok siz beni anlıyorsunuz eminim ki ... tek dileğim terk etmesin anılar beni ... terk etmesin eski dostlar beni ... terk etmesinler beni ..
dilime günlerdir dolanan şarkım size gelsin
uzun zaman sonra elime bir laptop geçirdim ve yine yazma kararı verdim . uzun zamandır yazmadığımın farkındayım . hayat trafiği , karmaşanın verdiği yoğunluk sebebiyle anca vakit bulabildim kendime. bir haftalık bir süreden sonra anneme geldim :) insana ana babasının evinin verdiği huzur hiç bir yerde yok . tabi bide bu evin verdiği hüzün hiç bir yerde yok . tüm yaşanmışlıklarını geride bırakıp gittiğin ev gün gelip her şeyi küçücük bir ayrıntısıyla sana hatırlatıyor . uzun zaman sonra annenin evinde aldığın bir duş , o banyonun duvarları , o odanın boşluğu her şey sana eskiyi anlatıyor. yakın süre sonra bu yaşadığım , tüm anılarımı biriktirdiğim , banyosunda , tuvaletinde , odalarının her köşesinde bir anımın olduğu ev yıkılacak . bu yüzden ki bu günkü duygusallığım her zamankinden daha yoğun ... bir süre sonra belki çocukluğumun , ergenliğimin , genç kızlığımın geçti yer yıkılacak ... yerine yepyeni bir yer gelecek ve ben o anılarımı bir daha asla canlandıramayacağım gözümde...
siz hiç suyun altındayken ağladınız mı ben ağladım ... sanki bu ev değil de anılarımdı vedalaştığım ... birinin ölümünü izlemek gibiydi bu ... evimin telefonundan saatlerce konuştuğum zamanlarım vardı benim ... bu evden gitmekle yarısını kaybetmiştim anılarımın ama şimdi hepsini almak istiyorlar benden ...işte şimdi kimsesiz evsiz kalacaktım ben . ne kadar eviniz barkınız başka kapınızda olsa o doğup büyüdüğünüz yer yok mu orası bambaşkadır...
ben doğduğumda yapılmıştı burası benimle yaşıt benim akranım benim kardeşim gibi ...
Her neyse fazla duygusallaşmaya gerek yok siz beni anlıyorsunuz eminim ki ... tek dileğim terk etmesin anılar beni ... terk etmesin eski dostlar beni ... terk etmesinler beni ..
dilime günlerdir dolanan şarkım size gelsin
Yorumlar